Шөбі майса,жұрты жайсаң
Туып кіндік кескен жер
Жаңбыр жауса лай-батпағын
Жалаң аяқ кешкен жер
Алқам-салқам қой қайырып
Тай-құлынмен лескен жер
Қарның тойса құрбыңды аңдып
Қайғы көрмей өскен жер
О-о-о

Жұмақ мекен туған жер-ай
Мың жайалық жуған жер
Құрт ұрлатқан қалтадан беУ
Шын балалық думан бел

Көше бойлап,асық ойнап
Мәре-сәре болған жер
Көше қайнап,көзім жайнап
Кеуде нұрғай толған жер
Жантақ тікен қаптаса да
Бұл мен үшін орман бел
Көп армандап сол орманға
Бала қиял қонған жер
О-о-о
Жұмақ мекен туған жер-ай
Мың жайалық жуған жер
Құрт ұрлатқан қалтадан беУ
Шын балалық думан бел

Құр қалдым деп дүмбілден,
Қуаласып жүгірген.
Қайран қамсыз бала күннің,
Қайырылмасын кім білген.

Жер аударып арып-талып,
Құрық дәнек сепкен жер.
Милан қарға шабыттанып,
Құрық салып кеткен жер.
Тұңғиыққа мал тия алмай,
Жүзсек сүңгіп шөпкен жер.
Әуре-сарсаң әбігер боп,
Әткеншегін тепкен жер.
О-о-о
Жұмақ мекен туған жер-ай,
Мың жайалық жуған жер.
Құрт ұрлатқан қалтадан беУ,
Шын балалық думан бел.

Құр қалдым деп дүмбілден,
Қуаласып жүгірген.
Қайран қамсыз бала күннің,
Қайырылмасын кім білген!!