Асып-тасып төгілетін
Алқынып ұшатын көңіл-ай
Өзгерместей көрінетін
Баянсыз бес күндік өмір-ай
Тасқын болып тасып тұрган
Жастық шақ алдардың аңдамай
Әлде ме екен асықтырған
Желігі басылмас жалған-ай

Өмір өзен ағады, әттең
Өкініштің алауы
Жанымды өртеп барады
Өмір өзен ағады, әттең
Менің жаным жаралы
Қай жағада қалады

Дүниеге алданады
Қомағай көзіміз тоймаған
Бірақ соның барма мәні
Тек оңаша үнсіз ойланам
Өткізермін өмірімді
Сағатты оздырып сағатқа
Жүректегі сезімімді
Сөндіре көрмеші жаратқан

Өмір өзен ағады, әттең
Өкініштің алауы
Жанымды өртеп барады
Өмір өзен ағады, әттең
Менің жаным жаралы
Қай жағада қалады

Өмір өзен ағады, әттең
Өкініштің алауы
Жанымды өртеп барады
Өмір өзен ағады, әттең
Менің жаным жаралы
Қай жағада қалады